Tatarak dla zdrowia

• tatarak to roślina wymieniana w najstarszych dokumentach medycznych starożytnych Chin, Indii czy Egiptu
• stosowano go wewnętrznie jako środek wzmacniający, przeciwbólowy, w chorobach układu pokarmowego, zaflegmieniu, na wzmocnienie jelit i żołądka
• słynna zielarka Maria Treben poleca tatarak na wszystkie dolegliwości przewodu pokarmowego, bóle żołądka, skurcze jelit, wątroby i woreczka żółciowego oraz śledzionę i trzustkę (wysoki poziom cukru)
• Aleksander Ożarowski i Wacław Jaroniewski w książce „Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie” opisując tatarak podkreślają właściwości usprawniające trawienie i przyswajanie pokarmów
• jest doskonałym składnikiem mieszanek ziołowych do zwalczania lambliozy
• stosowany również zewnętrznie w szkorbucie
• żuli go też palacze tytoniu (zniechęca do palenia)
• stosowanie w przepuklinie ciała, w gorączce, reumatyzmie na bóle w krzyżu, na rany i wyrzuty skórne oraz w padaczce
• na skórę głowy stosowano nalewkę z kłącza tataraku lub obecnie jako składnik szamponów

• wykazuje wielokierunkowe działanie: oczyszcza, wzmacnia, mineralizuje, regeneruje i uszczelnia wszystkie naczynia
• zawiera związki czynne takie jak: flawonoidy (awikularyna, hiperozyd i kwercetyna) garbnik, fendokwasy
• w tradycyjnej fitoterapii rdest ptasi był stosowany na choroby nerek, pęcherza, opuchlizny, w kamicy nerkowej oraz jako lek przeciwcukrzycowy
• stosowano go również w chorobach żołądka, wątroby, w biegunkach i na glistnicę
• jest także często wykorzystywany w homeopatii
• oddziałuje na wszystkie błony śluzowe i ogólnie na tkankę łączną, na nabłonek wyściełający wszystkie narządy – szczególnie miąższowe - oczyszcza je, wzmacnia, mineralizuje, regeneruje i uszczelnia
• dzięki krzemionce następuje zwiększenie elastyczności tkanek ektodermicznych, czyli ich regeneracja i gojenie
• zapobiega demineralizacji kości
• hamuje rozwój bakterii
• usuwa z organizmu nadmiar jonów sodu, chloru, mocznika i innych produktów przemiany materii. Chroni cały organizm przed szkodliwymi metabolitami, zwłaszcza wątrobę, drogi żółciowe i drogi moczowe przed powstawaniem złogów
• w przypadku gruźlicy zmniejsza krwawienie, pocenie się i ułatwia odksztuszanie
• wykazuje działania przeciwcukrzycowe. Powoduje zmniejszenie się cukru wydalanego z moczem, powikłań w postaci zapalenia błony śluzowej, skłonności do czyraczności. Polepsza się samopoczucie w postaci orzeźwienia uspokojenia, następuje zmniejszenie pragnienia
• stosowany w chorobach układu krążenia, w osłabieniu odporności i elastyczności naczyń krwionośnych
• ma ogromne zastosowanie w leczeniu przewlekłych chorób układu moczowego, w stanach zapalnych, piasku i kamicy, w skazie moczowej
• odgrywa też dużą rolę w leczeniu artretyzmu, a także w stanach zapalnych błon śluzowych przewodu pokarmowego, w zatruciu wątroby, we wrzodach żołądka i dwunastnicy, w nadmiernej fermentacji jelit, we wzdęciach i biegunkach
• stosowany również w chorobach układu oddechowego, w nieżycie oskrzeli, gardła i krtani, w kaszlu, pylicy, w astmie oskrzelowej, gruźlicy płuc
• ma swoje zasługi przy leczeniu złej przemiany materii, cukrzycy, otyłości
• stosowany w dermatozach – zapaleniu skóry, trądziku (podawany zewnętrznie działa przeciwzapalnie i bakteriobójczo na skórę i błony śluzowe)
• powinien być właściwie stosowany we wszystkich chorobach przewlekłych